Het lag inderdaad wat beter. Nog niet optimaal, maar wel beter.
Vandaag gaan we raften met IWE (Interior Whitewater Expeditions)
We vinden het best spannend. We gaan met de tocht van 4 uur die om 10 uur start. Het is 3 km rijden vanaf de camping. Het is droog en de lucht is wat lichter dan gisteren in elk geval. In de verte is zelfs een klein blauw streepje te zien. Als wij aankomen moeten we natuurlijk het formulier tekenen dat we afstand doen van ons leven en dat het niet hun schuld is. We gaan nog even terug naar de camper om de badkleding onder de kleding aan te doen. Zo handig, een camper. Hoewel ze daar ook kleedkamers hebben. De sleutels kunnen we bij de receptie in bewaring geven.
De wetsuits en nylon jackjes worden uitgedeeld. Die zullen we later aandoen. Dan in de schoolbus met aanhanger, waar de gele boot op ligt. Ellen is de chauffeur, Shane onze gids in de raft en Nathan onze safety guide in de kayak. We moeten ongeveer een half uur rijden naar waar de boot in het water kan. We zijn met 10 gasten en op 1 na allemaal uit Europa. 4 Nederlanders, 3 Belgen, 2 Engelsen en een Australiër. In de bus is het al gezellig en niet lang nadat we vertrokken zijn en Ellen de bus vakkundig over de onverharde weg vol kuilen en gaten stuurt, steekt er een jonge beer over. Die is binnen! Mooi begin van de dag.
Bij ons eindpunt helpen de mannen de boot van de aanhanger te tillen en kleden we ons om. De nog vochtige wetsuits aan en daarover het nylonjackje. Brr. We krijgen zwemvesten en een helm. Dan gaan we de boot in. Omdat hij vol is en er, behalve Shane die achterop staat/zit, 8 plekken voor roeiers zijn, zijn er 2 plekken midvoor in de boot over. Wie biedt zich aan? De Engelsman en ik gaan daar zitten. Mij komt het heel goed uit. Ik kan dan recht zitten en hoef niet te peddelen. Wel zo prettig met het oog op mijn rug. Jan zit links van mij, ook voorin. Dat is een belangrijke plek samen met zijn collega rechtsvoor. En we hebben nog eens goed zicht ook. En de eerste en meeste golven, maar dat terzijde 😅
Het eerste stuk is heel rustig, categorie 1 - 2. Shane gebruikt dit stuk om uitleg te geven over zijn commando's tijdens het peddelen en voor het veiligheidspraatje. Dit blijft zelfs niet bij een praatje, maar het wordt ook in de praktijk gebracht. Waar het iets woeliger is (categorie 2), moet iedereen, per kant van de boot, overboord en door de andere helft weer aan boord gehesen worden. Daarna wordt er gewisseld. Oef, best koud en ik vond het bepaald niet meevallen om weer in de boot te komen. Ook het iemand in de boot helpen is, in mijn geval, niet eenvoudig. Het is een techniek die op zich wel te doen is, maar ik denk handiger gaat als je wat groter bent en je niet bij de punt van de boot staat. Daar is het immers hoger.
Dan gaat het echt gebeuren. Het water is, voor deze tijd van het jaar, best hoog. Dat komt doordat het de laatste tijd veel geregend heeft. Voor ons leuk, want dan zijn de stroomversnellingen wat pittiger. De spannendste die we doen is een categorie 3 en daar doen we er een aantal van. Echt gaaf! 4 zit niet in dit programma, 5 is voor experts en er is een 6 in de rivier, maar die is ook voor experts niet te doen, hoogstens laat in het seizoen als het water in de rivier laag staat.. Als hij toch 3x met succes is overwonnen, wordt hij gedegradeerd tot een categorie 5. Ongeveer halverwege zit deze 6, The Kettle, en dus stappen we uit de boot, laden we hem op de aanhanger, lopen een stuk door het bos, ongeveer 1 km, en als Ellen verderop weer stopt, gaan we weer in de boot. De wandeling was trouwens ook erg leuk. Mooie omgeving en geaccidenteerd terrein. Hier en daar door de regen van gisteren wel glibberig. We stoppen ter hoogte van The Kettle en kunnen daar zien waarom we er niet door kunnen. Echt te erg. Te wild en te smal. In het 2e deel zit een rustiger stuk en daar mag je uit de boot om te zwemmen. Ik pas, samen met de Engelse dame (ongeveer onze leeftijd). Jan gaat wel. Hij vindt het echter net te lang en had graag wat eerder weer in de boot gekund. Het water is, ondanks de wetsuit, best koud, ook al is dit de warmste rivier van British Columbia. Dan doen we nog een categorie 3 en het laatste stuk rivier is rustig en dobberen we naar waar de boot uit het water kan.
We trekken de wetsuits uit en kleden ons in de bus provisorisch weer aan.Wie had gedacht dat we hier bij 12⁰ buiten in badkleding zouden staan? Het is dan nog 2 minuten rijden. Daar zijn toiletten en douches beschikbaar, maar wij douchen straks wel in de camper. We hebben genoten. We kopen de usb-stick met foto's voor $ 12,95. Een heel acceptabele prijs voor ongeveer 25 foto's + het stickje. Ellen heeft onderweg op verschillende plekken actiefoto's gemaakt.
Hierna gaan we nog even naar de Buy-Low supermarkt en vervolgens door naar de North Thompson River campground, waar we plek 23 gereserveerd hadden. Reserveren op zich is hier niet nodig in deze tijd van het jaar, want na Labour Day is het niet druk meer, maar nu kunnen we wel aan de rivier staan. Hebben we in elk geval een leuk uitzicht.
Als we bij de supermarkt parkeren, zien we boven de bergen alweer donkere wolken hangen. Wat hebben wij geboft vanochtend. Toch blijft het nog heel aardig weer. Af en toe een drup.
We maken een kleine wandeling over de camping nadat we gedoucht hebben. Korte douche, want we hebben maar kleine tanks. Morgenochtend even langs het dumpstation. Overigens blijkt nu dat aan de overkant van de rivier regelmatig een trein rijdt. Gelukkig toetert hij niet.
Als we terug zijn van de wandeling, gaat het meer regenen en om een uur of 6 valt het gestaag, niet hard, maar het ziet er niet naar uit dat het nog echt droog wordt. Wat doen we dan met eten? BBQ gaat het in elk geval niet worden. Verder hebben we van alles in huis, maar het meeste zit in de diepvries. De gemarineerde steaks (souflakismaak) doen we liever op de bbq, dus gaan we voor pasta, maar het gehakt is ook bevroren. We hebben hier geen stroom en ook geen generator, dus de magnetron doet het niet. Gelukkig is het een plat stuk en kan Jan er blokjes van hakken. Dit ontdooit sneller. Dan eten we maar wat later. We hoeven nergens meer heen tenslotte. Het is zo best snel ontdooid en we eten om ongeveer 8 uur. Na het eten de gebruikelijke rituelen gaan we op tijd slapen, want we willen om 8 uur weg morgenochtend.
