We hadden de wekker om half 7 gezet om niet te hoeven haasten. Na de gebruikelijke ochtendrituelen lopen we naar de overkant, naar Kynoch Adventures.
We zijn met 2 boten à 6 personen + een kapitein per boot. Wij gaan met Jim mee. Eerst natuurlijk alle waivers tekenen dat alles op eigen risico is e.d. en dan ruim een half uur in de auto nar de Atnarko River, even voorbij het Belarko Wildlife viewing platform. We zijn met een Amerikaans en een Zwitsers stel en wij en we zaten gisteren allemaal op dezelfde ferry. In de andere boot zitten ook 3 mensen die op de ferry zaten. Het is gezellig in het busje. Er wordt wat afgekletst over reizen.
Als we bij de rubberboot komen, die van ons ligt er al, blijkt dat die erg comfortabel is. Echte stoeltjes met rugleuning en ze kunnen nog draaien ook, zodat je altijd vooruit kunt kijken. Ideaal. Het is om deze tijd nog fris, maar het belooft verder weer een prachtige dag te worden.
We dobberen rustig de rivier af en genieten van de omgeving. Wat is het hier heerlijk stil. Ook in de boot wordt niet of nauwelijks gepraat. Af en toe legt Jim de boot stil en speurt de omgeving af, maar er is helaas geen berenactiviteit te zien. Soms gaan we door een stroomversnellinkje en soms is het water heel rustig. Op plekken waar we stilliggen kunnen we de zalmen langs de boot zien scheren. In deze rivier komen alle 5 zalmsoorten voor, maar op dit moment zijn het vooral de Chinooks die er zijn. Eigenlijk zijn we ruim een week te vroeg. Rond de 10e - 14e gaat het echt beginnen. Dan zijn er meer soorten zalmen en gaat er gepaaid worden. Daar houden beren van.
Ongeveer halverwege legt Jim de boot wat langer stil en krijgen we hete granaatappelthee en verse, zelfgemaakte granolabrokken. Heel lekker.
Na een kwartiertje gaan we weer verder. Helaas nog steeds beerloos. Op een gegeven moment is er nog een boot, behalve onze 2, op de rivier. Een rubberboot met 2 mannen. Jammer, denk ik. Het was zo rustig. Niet dat je ze hoort, maar het is weer een boot meer. Ze varen ons voorbij en een stukje verderop zien we op een hoek een jonge beer. Die is echter nogal schuw en schiet er vandoor voordat we een foto kunnen maken. Maar de eerste beer is een feit. Verderop ligt de kano stil en de ene man doet zijn roeispaan omhoog ten teken dat daar wat te zien is. Er is inderdaad een andere beer. Dit ziet er beter uit. Hij staat rechts van de rivier, gaat door het water, vangt een vis, showt deze even aan ons en gaat aan de overkant het water uit en de bosjes in. Yes! Dank u heren, ik heb zojuist mijn mening over jullie aanwezigheid herzien.
We genieten verder van de natuur. Na de beer zijn er nog zo'n 4 bochten te gaan voordat we aan het eind van de tocht zijn. Beetje magere vangst, maar gelukkig niet niks. We stappen uit bij Fishery Pool. Daar zitten nog meer mensen op de uitkijk. Jim laadt de boot uit en wij kijken in de tussentijd ook uit over de rivier. Dan zien we een beer en iets later nog een!. Alweer zo'n mooi toetje.
Als we weer terug zijn bij Kynoch lopen we naar de camping om daar te lunchen. We komen David, campingeigenaar, tegen en maken een praatje. We zijn ondertussen nog steeds niet ingecheckt. Komt straks wel, zegt hij. Bij de lunch blijkt dat we geen brood meer hebben, dus wordt het een omelette du fromage met wat frutsels erbij.
Vanmiddag rijden we even naar dazzling downtown Bella Coola 😄, maar voordat we weggaan, gaat Jan toch even bij David langs om te betalen. 2 nachten zegt hij. 2? Awesome. Betalen op een camping is nog nooit zo snel gegaan. Even de creditcard tappen voor $ 60,- en klaar. De nota wordt doorgestuurd naar de mail die hij vanzelf heeft via de credit card. Geen gedoe met paspoorten en zo. Lekker simpel, zoals alles hier.
In Bella Coola lopen we even rond en inclusief het bezoek aan de supermarkt voor brood, zijn we wel een half uur zoet.
Hierna rijden we door naar het Belarko Wildlife Viewing Platform, om te zien of we nog beren kunnen spotten.
Daar lijkt het wel een militaire operatie of iets van een penitentiaire inrichting. We melden ons bij de receptie. Groot woord voor een afdak met een first nation erbij. Hij vraagt of we gevaarlijke stoffen bij ons hebben, geen eten, alleen water, geen bearspray, dat hebben zij en zegt dat we op eigen risico gaan. Dan geeft hij per walkie talkie door dat er 2 personen aankomen. Hij doet de afscheiding open en een meter of 50 verder wordt een door schrikdraad omheind platform geopend door een andere first nation. Er zijn al wat mensen met fototoestellen, stoeltjes en boeken aan het wachten op berenactie. Jan gaat nog even terug naar de auto om het statief en de e-readers te halen. Dan gaat dus weer de hele procedure in werking. Melden 1 persoon onderweg etc. Het is er heerlijk rustig. We hebben zicht op de rivier en ik ga lekker zitten lezen. Opletten hoeft niet; er zijn voldoende anderen die dat voor mij doen. Op een gegeven moment worden we inderdaad door de ranger erop attent gemaakt dat er van links een beer aan komt zwemmen. Hij stapt uit het water, loopt over de keitjes en stapt het water weer in. Hij snorkelt wat en vangt inderdaad een vis. Hij frutselt er wat meer rond, maar het lijkt niet zijn smaak. Dan gaat hij weer verder en we kunnen hem nog een heel eind volgen.
Om een uur of 6 pakken we de boel in en gaan we naar huis. Daar zien we dat de oude caravan achter ons is weggehaald. Alleen de veranda staat er nog.
Daar genieten we nog even na en maken eten. We zetten de foto's op de laptop en ik stuur wat door naar het thuisfront.
Na de afwas installeren we ons op bed met Chicago en de bak ijs die we vanmiddag gekocht hebben. Wel butter/pecan, maar niet zo lekker als van Edy's en ook niet zo lekker als wat we hiervoor hadden. Een beetje zuinig gevuld met noten.
