De wekker staat op half 6. Ik heb onrustig geslapen en ben al veel eerder wakker. Mijn rug wil ook niet echt meer. Als de wekker gaat, staan we meteen op en maken ons klaar. Jan zet koffie en doet de gastanks dicht. Dat wil niet lukken en zonder koffie gaat het helemaal niet lekker. Hij draait tot hij niet verder kan en plakt de stickers erop.
Om 6.15 uur beginnen ze met boarden. De 2 campers die voor ons staan, en groter zijn dan wij, moeten achteruit de boot op. Wij zijn de volgende en kunnen vooruit, maar moeten in de boot keren en achteruit aansluiten, zodat we er vooruit weer vanaf kunnen.
Als we de trap oplopen ruiken we de gebakken eieren voor het ontbijt. Wij hebben ons eigen ontbijt bij ons. We zoeken een plekje en gaan even zitten.
Even voor 7 uur gaan we naar buiten, naar het zonnedek waar het nu nog behoorlijk fris is, om de afvaart te bekijken en maken ons op voor een 10 uur durende overtocht.
We zijn behoorlijk gaar. Beide hebben we het gevoel dat het niet een korte nacht was, maar dat we 3 nachten niet geslapen hebben, terwijl het toch rustig was op de "camping".
We gaan weer naar binnen en zakken onderuit. Dan worden onze namen omgeroepen en moeten we bij de steward's office komen. Het blijkt dat ons autoalarm aan staat en of we dat even uit kunnen zetten. Ehh, we wisten niet eens dat we een alarm hadden.
Uiteindelijk doen we allebei nog een dutje. Dat scheelt wel.
Om een uur of 10 gaan we weer naar buiten. Daar is het een stuk aangenamer dan eerder vanochtend. Op een gegeven moment zien we in de verte (behoorlijk ver) de spuiters en rug(gen) van 1 of 2 walvissen. Jan heeft ook even een staart gezien zegt hij.
We tuffen met redelijk tempo verder en komen in een stroming terecht die de boot flink doet wiebelen. Ik ga mijn verslag van gisteren zitten schrijven en dat valt soms niet mee 😄 De rest van de dag zullen we voornamelijk buiten zijn. We zien ook een flinke groep zeeleeuwen met hun koppies boven water en als we een foto willen maken, duiken ze onder en zien we ze niet meer terug.
Voor de lunch gaan we naar binnen. We nemen maar weer een hamburger, en hoewel het een zelfbedieningsrestaurant is, worden de warme dingen aan tafel gebracht.
Dan weer naar het zonnedek. Het lijkt wel een cruise. De stoelen zitten best lekker daar en als de wind gunstig staat, is het er heerlijk, ondanks dat de afzuiging van de keuken een niet aflatende gebakken eieren en frituurlucht uitstoot. Inmiddels is de boot weer in rustiger vaarwater terecht gekomen en blijft hij absoluut gelijk aan de horizon; er is geen enkele deining te voelen of te zien.
We zien links van de boot nog een paar orca's.
We zitten te genieten van de zon met ons boek, als tegen half 5 omgeroepen wordt dat we bijna bij Bella Coola zijn en dat iedereen naar de main lounge moet gaan. Niemand maakt aanstalten, want het is zo lekker in de zon en iedereen hoopt nog wat te zien, anders dan de de hele weg al prachtige omgeving. Het dralen wordt beloond, want er komt een school dolfijnen van zeker zo'n 50 stuks langs scheuren. Wat een mooi gezicht. Iedereen is blij. Dat was een heerlijk toetje.
 |
| Daar gaan ze |
Dan naar beneden naar het autodek. Wij zijn als vrijwel de laatste aan de beurt om van boord te rijden. Op naar de Rip Rap campground. We weten eigenlijk niet meer of we die nou gereserveerd hadden of niet. We rijden door een lieflijk landschap. Wat ziet alles er hier keurig uit! Bij alle huizen zijn de (ruime) gazonnen strak geschoren en de huizen keurig onderhouden.
Dan komen we bij Rip Rap en blijkt dat we niet gereserveerd hadden en dat ze geen plaats meer hebben. Shoot 😠. Ook deze camping ziet er ontzettend keurig uit. Hij zou zo in Oostenrijk kunnen liggen. We worden verwezen naar een camping aan de overkant of 4 mijl verderop. We beginnen bij Gnome's Home RV park, schuin aan de overkant. Het ziet er nogal vervallen uit. Er zijn plekken langs de weg, waar we even parkeren, en daar loopt Lynn, de eigenaresse ook. Ze vertelt dat het er niet uitziet, omdat ze de camping pas overgenomen hebben en in een overgangsfase zitten. Er staan nog bouwsels, caravans, boten e.d. van mensen met vaste standplaatsen, maar die zijn opgezegd en worden geleidelijk aan afgevoerd. We kunnen een full hookup krijgen voor $ 30,- (dat is een stuk goedkoper dan Rip Rap) die liggen langs de weg of wat verder op het terrein. We gaan eerst even kijken en kijken door de rommel heen. Plek 19 B of 20 of allebei, dat is niet helemaal duidelijk, is niet eens zo raar, als je niet naar achteren kijkt. Daar en naast ons aan de ene kant staan inderdaad aggenebbisj caravans, maar voor ons en aan de andere kant, waar 2 picknicktafels staan, is niks mis mee. Wij houden wel van een beetje raar, dus besluiten we hier te gaan staan. Inchecken komt wel zegt Lynn, mag ook morgen.
We sluiten de boel aan en dan blijkt dat de rioleringsslang van hun aan de camper moet i.p.v. andersom. Eerst lijkt het of de koelkast niet over wil schakelen op automatisch, maar ze hebben hier langzaam stroom, want even later gaat het toch vanzelf goed. Je hebt blijkbaar niet alleen traagschuim, maar ook traagstroom 😂. We willen even gaan zitten om bij te komen, maar lopen eerst even een paar minuten verder naar de overkant, want daar zit Kynoch Adventures, waar we morgen mee gaan bear watchen. We weten niet meer hoe laat we er moeten zijn. We zijn er om 18.40 uur en er staat dat ze om 7 pm weer open gaan. Zo meteen nog even terug dus. Om 7.01 zijn we er en is het kantoor dicht. We zien nog wel iemand, kloppen aan en worden niet heel vriendelijk te woord gestaan. 7.30 am aanwezig, 7.45 vertrek. Dan zien we dat het bordje open op 7.15 am staat. Dat was dan wel een heel korte openingstijd...
Voor het eten zet Jan de bbq aan. Na het eten wil ik douchen, maar ik heb geen puf meer om naar het sanitair te gaan. Dat is toch zeker 50 m. lopen. Dan maar in de camper. Opgefrist pak ik mijn boek. Jan gaat wel naar het sanitairblok en is meteen weer terug. Douchen kost $ 2,- voor 4 minuten. Dat gaan we niet doen, dus doucht hij ook in de camper. De rest van de avond brengen we lezend door.
